Bir süredir Roguelike türü oyunların oldukça popüler olduğu bir dönemdeyiz. Özellikle de türe resmen yeni bir anlam yüklemiş olan Hades’in ikinci oyunun da çıkışının yakın olmasıyla birlikte bu tarz oyunların popülaritesi gittikçe artıyor. Bu tür içindeki muhtemelen en çok zaman geçirdiğim ve en çok zevk aldığım oyun olan Hades, benim için bir başyapıt seviyesinde. Bu tür oyunların en önemli unsurlarından birisi olan aynı kısımları tekrar tekrar oynamak, oldukça titizlikle yapılması gereken aksi takdirde çok hızlı bir şekilde yavan tat vermeye başlayan bir etken. Oynadığım onlarca Roguelike arasında [REDACTED] ise, bana Hades’i en çok andıran oyun oldu. Hades’in başarısını yakalamaya çalışan, popülerliğinden faydalanan onlarca oyun piyasada bulunsa bile, bir çoğu kendi karakterini hiç oturtamamış, çoğu da oyun döngülerini anlamlaştıramamıştı. Başlıktaki SEO uyumlu ismiyle Redacted, veya firmanın seçtiği afili ismiyle [REDACTED] ise bu işi bana kalırsa oldukça yakalamış bir durumda. Tabii yerine göre bazı eksiklikleri ve bazı güzellikleri olsa da, gelin oyuna beraber bir bakalım.
Hikayemiz, Callisto Protocol evreninden anımsayacağımız Black Iron Prison’da başlıyor. Ters giden bazı deneyler, bölgede yer alan çoğunluğun yaratıktan hallice varlıklara dönüşmesine sebep oluyor. Amacımız ise yönettiğimiz güvenlik görevlileri ile yüksek tempolu aksiyon eşliğinde bu hapishaneden kaçmak. Yani aslında [REDACTED]’da tek bir karakter kullanmıyoruz, her döngümüzde başka bir güvenlik görevlisini kontrol ediyoruz. Bize yardımcı olan gizli bir karakterin eşliğinde (aslında kamera açımız da bu karakterin bizi izlediği kamera görüntüleri, çok tatlı bir detay.) bizim gibi kaçmaya çalışan diğer karakterlerle de mücadele etmemiz gerekiyor. Bu kaçış sırasında alt etmemiz gerekenler yalnızca yaratığa dönüşmüş varlıklar değil anlayacağınız.
İlerleme ve güçlenme mantığı olarak [REDACTED], Hades’e oldukça benziyor. Her bölüm sonunda karakterimizi yer aldığımız döngü için güçlendirecek özellikler alarak veya bütün döngülerimizde güçlendirme/özellik açmak için kalıcı materyaller toplayarak ve bunları ana üssümüzde harcayarak döngülere devam ediyoruz. Bu bölümler, dört farklı bölgeye dağılmış durumda ve kaçmaya çalışan diğer karakterlerin de önüne geçerek bütün bölgeleri tamamlarsak Black Iron Prison’dan kurtulabiliriz. Bizler gibi bu bölgelerden kurtulmak için çabalayan karakterler oynanışa bir zaman faktörü katıyor ve önlerine geçmek için acele etmemiz gerekiyor. Bu karakterleri yavaşlatmak veya karşılaşmamız esnasında canlarını azaltmak için bize yardımcı olacak çeşitli sabote etme yeteneklerimiz bulunuyor. Bu karakterlerin ise bizi zorlamak için odalara modifikasyonlar yaptıkları oluyor, örneğin ölünce patlayan ve hasar veren düşmanlar gibi.
Oyunu ilk oynadığım sıralarda her ne kadar defalarca Hades’i tamamen bitirmiş, Hades 2’de onlarca saat süre geçirmiş olsam bile, [REDACTED] canıma okudu. İlerleyebilmek, geliştirme açabilmek için yalvarmaya başlamıştım. Ancak oyunun başında her ne kadar zorlanmış olsam bile, zaman içinde güçlendirmeler ve oynanış mantığını kavradıkça ilerlemeye ve güçlenen karakterimden oldukça zevk almaya başladım. İlerleyiş sistemi gibi dövüş sistemi de Hades’e oldukça benzeyen [REDACTED], çok az düşman çeşitliliğine sahip. Daha çok aynı düşmanların zırhlısı, patlayanı, daha büyüğü gibi birkaç farklı varyasyonu bulunuyor. En korktuklarım da zırhlı düşmanlar oluyor keza kendilerine vururken zırhları kırılmadan hiçbir şekilde yavaşlamadıkları için üstüme bir anda çullanılıyorlar.
[REDACTED] bize dövüşler için çeşitli materyaller sunuyor. Kilidi açılanlar arasından bir adet yakın dövüş silahı ve bir adet ateşli silah seçiyoruz ancak bunlar dışında da düşmanları ve nesneleri tekmeliyor veya Callisto Protocol’de kullandığımız G.R.P. ile fırlatıyoruz. G.R.P. oyuna oldukça güzel bir mekanik eklemiş, düşmanları harita dışına veya tuzaklara fırlatıp kayboluşlarını izlemek çok keyifliydi. Zaten zamana karşı yarıştığımız bir bölgede, bu kadar mekaniği birleştirerek savaşlar vermek oyunu oldukça hızlı bir hale soksa da, alışana kadar ya düşmanlar ya da zaman tarafından çok kez alaşağı ediliyorsunuz. Oynanış ve yüksek hızlı aksiyonu olarak oyun oldukça zevkli, hatta yazı içinde de sürekli karşılaştırdığım Hades kadar zevkli. Ancak çeşitliliğin olmaması bu zevki oldukça baltalıyor. Yazının kalanında da bundan biraz daha detaylı bahsedeceğim.
[REDACTED]’i yaklaşık 20 saat oynadım. Evet bir roguelike oyun için 20 saat pek yeterli gözükmeyebilir ancak [REDACTED] içerisinde barındırdığı içerikleriyle birlikte daha fazlasını vadedemiyor ve bu bir roguelike oyunu oynadığımızı düşününce oldukça büyük bir eksiklik. 20 saate 83 tekrar ile birlikte oyunun hikayesini tamamlamayı başardım. Bu oynanışın 2-3 saatinin acı çektiğim süreçler olduğunu göz önüne alırsak, oyuna tekrar başlayarak oldukça kısa bir sürede ve çok daha az tekrar ile bitirebileceğimi düşünüyorum.
Oyunun görsel tarzı çizgi romanları andırıyor ve oldukça güzel gözüküyor. Bu görsel tarz aynı zamanda oyunun “okunuşunu” da oldukça kolaylaştırıyor. Ekranınızda hareket eden onlarca şey varken kullanılan renk paletinden dolayı kimden, neyden nasıl kaçınabileceği kolaylıkla anlaşılabilir olmuş. Oyun dünyası ve karakterleri de bu görsel tarza oldukça yakışan esprili bir tavra sahip. Kullandığımız silahların tasarımları da oyun dünyasına oldukça yakışıyor. Özellikle de karşılaştığımız ve zamana karşı yarıştığımız hapishane görevlilerinin oldukça oturmuş kişilikleri bulunuyor. Bu karakterlere özel “gizli” bölümler bulunuyor ve oldukça güçlenmiş durumdaki karakterimi çok zorlasalar bile, oldukça zevkliler. Karakterlerinin bir çoğunun seslendirmesi de oldukça yerinde olmuş, karakter portresi ve sesi cuk diye oturmuş dediğim karakterler oldu. Hem en sevdiğim, hem de en çok hayal kırıklığına uğradığım kısım ise oyun müzikleri oldu. [REDACTED] harika bir arcade-punk müzik listesine sahip, ancak bu müzikler o kadar kısıtlı ve kısa ki hayal kırıklığımı nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Sürekli olarak aynı odalarda aynı tınıları duymak, oda değiştirirken kesilen ve bir anda başlayan bambaşka bir şarkı, savaşın içinde bitip tekrar başlamaları gibi oldukça göze batan kısımları bulunuyor. Peki bu kadar şeyi sevmişken, aldığım zevk neden baltalanıyor?
Öncelikle bölümler ve bölgeler birbirinin neredeyse aynısı ve bu olay zaman içerisinde ilerleme hissini oldukça kırıyor. Silahlar görüntü, hız ve özellikleri açısından değişse de, bütün efektler birbirinin aynısı. Bundan dolayı zamanla kafamda oyundaki 20 saatimin tamamında aynı silahlar ile aynı bölgeyi defalarca tekrar etmişim algısı oturmaya başladı oynanış farklılıkları dışında. Üstelik silah geliştirmeleri de efektleri tamamen aynı tutarak yalnızca renk paletini değiştiriyor. Oyunun karakterleri her ne kadar ilgi çekici de olsa, ne oyunun ne de karakterlerinin hikayesi ilgimi yakalayamadı. Oyunun hızlı oynanışı, zamana karşı yarışmamız ile birbirini tamamlamış gibi gözüküyor ancak bu hızlı oynanışın arkasında düşman çeşidinin yetersizliği ve düşmanların zayıf oluşu yatıyor. Boss ve Elite düşmanlarla savaşmak oldukça zevkli ancak kaybettiğiniz zaman bu çoğu zaman oyuncu dikkatsizliğinden değil, oyunun güç dengesizliğinden kaynaklanıyor. Aksi halde oldukça kısa sürecek bir oyunu uzatmak için, kasıtlı olarak bu tarz yöntemlere başvurulmuş ve maalesef bu seçim beni oyundan uzaklaştıran bir etken. Evet karakterinizin düzenli olarak güçlenmesi ve bu güçlenmeyi hissetmeniz oldukça güzel ancak yeterli kadar güçlenmemiş bir karakterden dolayı bütün ilerleyişin baltalanması oldukça kötü hissettiriyor.
[REDACTED], roguelike sevenlerin, özellikle de Hades sevenlerin ilk seferinde bayılarak oynayacağı, oldukça güzel bir oyun olmuş. Ancak Hades gibi sayısız kaçış denemelerine, çeşitli kombinasyonlara ve kombolara sahip değiliz. Oyunun tekrar oynanabilirliği bir roguelike oyununa göre oldukça düşük olsa da, türü sevenlerin deneyimlemesi gerektiğini düşündüğüm kadar zevkli bir oyun kısa vadede. Oyundan beklentinizi bir roguelike standardında değil de, roguelike öğeleri içeren hızlı tempolu aksiyon oyunu olarak tuttuğunuz takdirde beğeneceğinize eminim. Oyuna yeni bir güncelleme, yeni bir içerik veya ek paket gelecek mi bilmiyorum ancak geldiği takdirde kesinlikle tekrar indirip oynayacağım bir oyun olmuş. Fakat büyük değişiklikler olmadığı sürece de kesinlikle tekrar yüzüne bakmayacağım bir oyun olmuş. Beni bu ikilemde bıraktığı için [REDACTED]’e teşekkür ediyorum.
İnceleme
[Redacted]
[REDACTED], roguelike sevenlerin, özellikle de Hades sevenlerin ilk seferinde bayılarak oynayacağı, oldukça güzel bir oyun olmuş lakin oyunu bıraktığınızda geri dönme ihtimaliniz yok gibi.
ARTILAR
- Başarılı bir hızlı aksiyon oyunu örneği
- Silah ve stil çeşitliliği
- Oyun dünyası ve karakterlerin mizacı
EKSİLER
- Tekrar oynanabilirliği düşük olan bir roguelike
- Çok zayıf ve kısa hikaye
- Hızlı oynanışa zorlanmak