Modern Warfare II incelemesi yazmak, bir süredir beklediğim bir şeydi. Modern Warfare serisi, 2019’daki yeniden doğuşunda, bize bir şeyleri anlatırken ille de bir ideolojiyi takip etmemeyi göstermişti. Doğruların, yanlışların olduğu bir dünyada, bir grup askeri gördüğümüz seri, 2022’de de benzer bir amaçla yola çıkıyor. Önce hikayesine, sonra Multiplayer tarafına bakacağımız Call of Duty: Modern Warfare II incelemesine hoş geldiniz.
Komutanlık Müessesesi
Çöllerin ortasında tek başına olan Ghost’un, saldırı yapılacak alana onay vermesiyle hikayemiz çarpıcı şekilde başlıyor. Bir yerde hedef varsa vurulur, bu kısmı tamam. Peki hedef vurulduğunda potansiyel diğer hedefler ne yapar? Tarih boyunca müdahale etmenin yaratabileceği sonuçlar sebebiyle pasif kalmış bir sürü istihbarat birimi var. Düşman sizi bilmiyorken, bilgi en güçlüsüdür. Hikaye de bu mottoyla başlasa da, bir önceki oyunda CIA’den tanıdığımız Kate Laswell’ın, eskiden tanıdığımız ve pek de iyi bilmediğimiz General Shepherd ile olan diyaloğu durumun daha ciddi olduğunu anlatıyor. Ghost ve Soap’ın olduğu bir ekibin olaya müdahalesi ile aslında ilk görevimize başlamış oluyoruz.
Tam burada karakterlere bir parantez açmak istiyorum. Karakterlerin, ciddi anlamda daha kendine has bir çizgisi var. Hepsinin karizma olması yerine, daha insani hareket edilmesini ben beğendim. Yaşı hakkında yalan söylemesi sebebiyle S.A.S.’ın en genç seçilen adayı olan Soap, o günlerinden çok uzakta değil. Üzerinde bir ciddiyetsizlik sezebiliyorsunuz. Aynı şekilde “Hayalet” gibi bir isme sahip olan Teğmen Riley, bu ciddiyetin hakkını veriyor. Price’ımız dikbaşlı ve Gaz da yüzbaşının öğretilerinden kendine bir şeyler kapmaya devam ediyor.
Görevler alışılageldik git-al-kurtar gibi görev örgüsünde olsa da, Modern Warfare II ‘de çeşitlilik adına bolca şey bulacaksınız. Oyunun aslında güzel düşündüğü bu fikir kağıt üzerinde hoş. Gizlilik isteyen keskin nişancı görevi? Var. Tepelerden aşağıdaki dost birliklere yardım etme? Var. Sondaj kulesi sızma operasyonu? Elbette. Peki uygulama? Maalesef eh. Spoiler olmasın diye hikayeden çok örnek vermek istemiyorum. Ama “bunu da yapabiliyoruz, haydi yapalım” hissiyatını yaşadığımı itiraf etmeliyim.
Savaş Alanı Atmosferi
Bir görev ötekiyle aynı olmasın diye tempoyu biraz darbeleyen Infinity Ward, atmosfer konusunda ise geçer not aldı benden. Tek başımıza kaldığımız bir sekansta yaşamam gereken tüm hisleri yaşadım. Aman başıma iş almayayım diye başladığım yolda hayatta kalma içgüdülerim sayesinde palazlanıp ölüm kustum. Atmosfere çok fazla yardım ettiğini düşündüğüm bir başka etmen de oyunun script, yani önceden planlanmış sahnelerinden çok, diyalogları oldu. Eskiye atıf yapan, size kısıtlı da olsa bir seçenek veren, karakterlerin gelişimlerini anlatabilen bir diyalog yazımı beklemiyordum. Yıllarca düşündüğümüz “Ya niye ben gidiyorum her işe” çıkışını yapıp ağzımın payını aldım mesela yüzbaşından.
Bu atmosferi bozan ne var? En çok gözüme batan şey takımdakilerin yapay zekası. Yahu ben bir evi temizlemek için giriyorum, bakmadığım açının arkadaşlarım tarafından korunması lazım. Zaten bir dakika önce bombalamışız evi, darma duman her yer. Kolay zorlukta oynuyorsanız çok etkilemeyebilir ama evin içerisinde iki tane pusuyu atlattıktan sonra ekip girse ne, girmese ne. Bir diğer atmosferi bozan, tempoyu düşüren şey de zırhlı düşmanlar. Warzone’daki çatışmalara hazırlık olsun diye mi yapıldı bilmiyorum ama bir iki yer dışında anlamlı değil.
Genel olarak başarılı demiştim. Suyun altının oyuna ekleneceğini biliyorduk, güzel eklenmiş. Ufak tefek mini oyun diyebileceğim yerler de var. Bu bir bomba çözme de olabiliyor, kasa açma da. Kasa açma dediysem bir Skyrim modeli yerine sağda solda bulabileceğiniz ipuçlarını kullanıyorsunuz. Zorunlu veya gerekli değil ama keyifli anlar katmış.
Kovboylar
Hikaye modunda ana bir kötünün peşinden koşuyoruz, ama bu yolda yalnız değiliz. Terör organizasyonu Quds Force’un albayı konumundaki Hassan Zyani, sadece bizim listemizde değil. Ortak bir görev ile Meksika özel birliği Los Vaqueros da denkleme dahil oluyor. Standart bir yapımda görebileceğimiz stereotipleştirme burada yok. Vaqueros’un lideri Alejandro Vargas gayet gerçek bir karakter. Bunun dışında yan rollerdeki karakterler de, hem ilerisi için güzel referanslar bırakıyorlar, hem de hikayenin bitmediğine dair kanıt niteliğindeler.
Modern Warfare II ‘nin senaryosu bittiğinde arkanıza yaslanıp daha fazlasını beklemeniz olası. Orjinal seri ile kıyaslarsak güzel, serinin bir önceki oyununa göre biraz daha kafası karışık bir senaryo var. Aşağı yukarı 8-9 saat gibi bir süresi olan senaryo beni mutlu etti. Bu 8-9 saatin yaklaşık bir saati sadece sinematik. Ve bu sinematikler oldukça başarılı.
Biz Bir Takım Mıyız
Senaryo sizi kesmediyse, ki kesmeyecek, yanınıza bir arkadaşınızı alarak Cooperative moda giriş yapabiliyorsunuz. Henüz üç adet olan görevler, eski serilerden bildiğimiz Spec Ops’lardan daha detaylı. İlerleyen dönemlerde içerik geleceği kesinleşmiş de olsa, bir miktar yeniden oynanabilirlik barındırıyorlar. Görevlerden aldığınız yıldızlarla ödüller kazanabiliyorsunuz. Aynı zamanda bu yıldızlarla üç farklı sınıfta, Assault, Medic, Recon olarak gelişmeniz mümkün. Assault, alışageldiğimiz tank rolü gibi, biraz daha sıcak çatışma anında etkili. Medic, uzaktan takım arkadaşlarını kaldırabiliyor. Recon ise genel olarak gözlem rolünde iyi. Günün sonunda attığınız mermi namlunun ucunun baktığı yere gittiği için neyi seçtiğiniz aşırı önemli değil.
Üç görev de birbirinden farklı disiplinlere sahip. Birinde gizlilik biraz daha esas iken, ötekinde tamamen bölge ele geçirme gibi bir senaryo var. Mevcut son görev ise eski Modern Warfare oyuncularının özlediği Survival moduna yakın bir histe, burada Killstreak gibi öğeler de devreye giriyor. Seçtiğiniz Operatör çoğu durumda tepki veriyor, bu bir önceki oyundan da bildiğimiz bir şey. Burada, görevle alakalı diyaloglar da eklenmiş, ki bu çok da zorunlu bir şey değil. Güzel bir detay.
Gunsmith 2.0
Modern Warfare II Beta sürümünde ciddi bir mesai harcadığımda, oyunun tam sürümünde de önemli bir pay harcayacağımın farkındaydım. Nitekim öyle de oldu. Oyun çoğu noktada MW2019’da yaptığı şeylerin üzerine koymuş. Farklı modlar denemiş, tepki çekmeyi göze almış. Bunlardan ilki eklenti sistemi. Normalde bir silahı 0’dan X seviyeye getirerek açtığınız eklentiler tamamen değişmiş durumda. Gunsmith 2.0 adı verilen bu sistem, eklentileri tüm silahlar için bir kere açmanızı ve destekleyen silahlarda kullanmanızı sağlıyor. Belirli bir silahla açılan eklentiler, silahın kendisinde kesin kullanılabilir oluyor. Tutup da büyük dürbünler için pompalı tüfek oynamanız beklenmiyor.
Bu sistemin kötü yanı ise, bazı eklentilerin bazı silahların arkasında ve bazı silahların bazı diğer silahların arkasında bulunması. Örnekli gidelim, MP5 seviyorsunuz, ve MP5 ile oynamak istiyorsunuz. Öncelikle Lachmann 7.62 adı verilen otomatik Battle Rifle’ı belirli bir seviyeye getirmeniz gerekiyor. Lachmann 7.62 belirli bir seviyeye geldiğinde açılan Lachmann 5.56’yı da belirli bir seviyeye getirirseniz, Lachmann Sub adıyla karşımıza çıkan hafif makineli tüfekle oynayabilirsiniz. Farkındaysanız MP5 demedim, çünkü kendisi aslında bir HK94A3. Sonuç olarak iş görüyor mü, görüyor elbet.
Bir Call of Duty’nin olmazsa olmazı kamuflajlar da üstteki sisteme benzer şekilde açılıyor. Her silah 4 ortak kamuflajı açıyor, bu kamuflajlar için de silahta bir ilerlemeniz olması gerekiyor. Açtığınız bir kamuflajı diğer silahlarda ise kullanabiliyorsunuz. Yine benzer şekilde bir kamuflajı çok beğendiyseniz, yapmanız gereken şeyin istemediğiniz bir silahla oynamak olması olası. Son seviyeler diyebileceğimiz üst seviye kamuflajlara ise serinin diğer oyunlarına kıyasla ciddi biçimde daha erken erişilebiliyor. Burada oyuna nadiren vakit ayırabilen kişilerin de düşünülmesi beni memnun etti.
Bir silahı son seviyesine kadar ilerlettiğinizde ise Weapon Tuning sistemi açılıyor. Silaha taktığınız eklentilerin, +/nötr/- olmak üzere üç alanda nasıl etki edeceğinin ince ayarını yapabiliyorsunuz. Bir namlu mesafeyi daha da arttırabiliyor, ama tabi bu da beraberinde ağırlığı ve silahın nişangah hızını düşürüyor.
Eklenemeyen Şeyler
Yukarıdaki karmaşanın kötü yanı sevmediğiniz silahlarla oynamak ve onları ilerletmek olsa da, ben işin öteki yanındayım. Sezonlar boyu sürecek macerada, zaten tanıdığım bildiğim bir dürbün için silahı sıfırdan ‘kasmak’ yerine, optik bölümünü geliştirebiliyor olma detayını sevdim. Bunu da oyuncularda oldukça büyük kanaati olan IW’den başkası yapamazdı gibi geliyor. Şimdilik sadece M4 platformunda olan, Weapon Vault denen sistemle bütün bu aşamaları atlamanız da mümkün.
Eklenti dengeleri oldukça yerinde, silahlar iyi hissettiriyor. Ancak Modern Warfare II ‘nin beni ciddi şekilde üzen birkaç yanı var. Bunlardan ilki arayüz. O kadar basit ve işlevsiz ki, bazı noktalarda halen hata olması kısmına kızamıyorum bile. Evet, bu çalışmıyor, ama zaten bunu niye denediniz ki demek istiyorum. Kamuflaj seçimleri yapmak tam bir işkence, klavye fare ile bazı bölgelere erişmek mümkün değil. Oyunun çılgın bir arayüz sorunu var. Yakın zamanda gelecek Sezon 1 ile bunu çözmüş olmasını umuyorum.
İkinci nokta, silinen fonksiyonlar. Bir önceki oyun olan MW2019’da, silahları yaptığınız ayarları kaydetmeniz mümkündü. Ancak bir sebepten dolayı burada bu mümkün değil. Yani siz uğraşıp didinip en ince ayarını yaptığınız silahı eskaza değiştirirseniz, haydi her şeyi baştan yapmak zorundasınız. Silahınızı daha da özelleştirebileceğiniz uğurluk, çıkartma, etiket gibi şeyler eklemenin böyle bir külfete dönüşüyor olması ciddi bir tasarım hatası. Silahın şarjör değişiminin aşamalı olması detayına dikkat edip bunun düşünülmediğine inanmak istemiyorum.
Loadout, Modlar ve Haritalar
Özel Loadout oluşturma kaldığı yerden devam ediyor. Perk sistemi Beta’da değişmişti, bu değişikliği koruyarak, eskiden 3 farklı kategoriden birer perk seçtiğimiz sistem, değiştirilip iki temel perk’i (Basic Perkler) oyun başında aldığımız, kalan ikisini (Bonus ve Ultimate Perkler) ise 500 ve 1000 skorları ile elde ettiğimiz sistemde bırakılmış.
Silahlar ve perklerin dışında taktiksel ve ölümcül alet edevat alabiliyoruz. Bunlardan en yenileri ise attığınız yerde yüksek akım oluşturup geçen askerlerin kontrolsüzce ateş etmesini sağlayan Shock Stick ve duvara attığınızda, küçük bir delikten duvarın öteki tarafına patlayıcı bilye yollayan Drill Charge. Belirli sürelerde yenilenen Field Upgrade kısmında ise Tactical Camera, Inflatable Decoy, DDOS gibi yeniliklerimiz var. Şahsen aralarında en çok kullandığım DDOS oldu. Diğerleri, özellikle Drone’lar, eğer çok uzun süren modlar oynamıyorsam pek ideal yenileme sürelerine sahipler gibi gelmedi.
Modern Warfare II, çıkış modları ve haritaları ile, bence yeterli bir deneyime sahip. Haritaların bazılarını açık ara hiç sevmedim. Özellikle Mexican Border haritası, patlayıcılarla beraber orjinal bir delilik. Kimin nerede olduğunu anlamadan tek bir el bombasına patlayan üç aracın ortasında kalabiliyorsunuz. Harita okumak yine en iyi ve en geçerli taktik. Modlara göre kilit noktaları belirlediğinizde aldığınız keyfi biraz daha artırabiliyorsunuz. Modların arasında mutlaka deneyimlenmesi gereken Prisoner Rescue ve Knock Out modları, 6v6’dan alışkın olduğumuz doğ-öl-yeniden doğ döngüsüne biraz daha taktiksellik katmış. 6v6da takım arkadaşların birbirini kaldırabilmesi daha önce de ilgi çekmişti. Biraz daha üstüne gitmişler, güzel de olmuş. Bu modlarda öldürmeyle alınan tecrübe puanı da daha fazla, bilginiz olsun.
Üçüncü kişi bakış açısı ise üzerine düşünülmüş ve fena görünmüyor. Bir miktar kamera rahatsızlığı yaşasam da, alışınca fena gelmedi. Bu konuda da geliştirmeler olacaktır diye düşünüyorum. IW, bu sistemi eğer ciddi bir negatiflik olmazsa kolay kolay rafa kaldırmayacaktır.
Son Sözler
Modern Warfare 2019’u çok sevmiş biri olarak, ben gördüğüm Modern Warfare II’den genel olarak memnunum. Geliştirilmesi gereken noktaları beklediğimden fazla ama bunun sebebi de yine kendileri. Beta izlenimlerimde de dediğim gibi, kendilerinin önünde, kendilerinden başka engel yok. Çözülmesi gereken şeylerin teknik, ya da arayüz gibi düzeltilebilir kısımda olması büyük şans. Sezon 1 ve Warzone 2.0 ile ilgili gelişmeleri yakından takip ediyor olacağım.
Eğer serinin bir önceki oyunu olan MW2019’u beğendiyseniz, kaçırmayın. Eğer bir FPS arayışındaysanız, Modern Warfare II, bir süre boyunca gördüğünüz en iyi şey olmaya çok yakın. Yine de şüpheleriniz var ise, 16 Kasım’da ücretsiz olarak çıkışını gerçekleştirecek Warzone 2.0 ile ortalama bir deneyim testi yapmanız mümkün olacaktır.
